Fundamenty

Ławy fundamentowe, stanowią najbardziej tradycyjną i zwykle najtańszą metodę wykonania fundamentów. Są to podłużne „belki” betonowe zbrojone zazwyczaj czterema prętami, łączone za pomocą strzemion, czyli czegoś w rodzaju szablonu. Standardowo ława ma wysokość między 30, a 40 cm, jej szerokość to 50 – 80 cm. Ławy wykonuje się pod ścianami nośnymi budynku. W przypadku pochyłego terenu, często wykonuje się tzw. ławy schodkowe.

W przypadku możliwości uplastycznienia gruntu pod ławą zaleca się wylanie tzw. chudego betonu, czyli podkładu pod ławę. Taki podkład dodatkowo pełni funkcję podłoża pod pręty zbrojeniowe. W przypadku suchego wykopu i okresu dopuszcza się wylanie ław bez chudego betonu, zwracając uwagę, aby zbrojenie nie leżało bezpośrednio na piasku a miało zgodną ze sztuką budowlaną otulinę.

Najlepszym rozwiązaniem jest wykonanie ław z betonu wodoodpornego o klasie wodoodporności W8. Jest to niewielki dodatkowy koszt, dzięki któremu nie jest konieczna dodatkowa izolacja samej ławy.

Ławy fundamentowe można wykonać w pełnym szalowaniu, co będzie nieco droższym rozwiązaniem, można je również zalać betonem, korytując grunt, co będzie tańsze. Druga metoda wymaga jednak gruntu, który można wykorytować, który nie obsypie się przed zalaniem ławy.

Płyty fundamentowe, stanowią drugi najpopularniejszy rodzaj fundamentów. Stosuje się je zazwyczaj na gruntach o gorszej nośności, a także w przypadku wysokich wód gruntowych. Wykonuje się je zazwyczaj szybciej niż budynek na ławach fundamentowych. Stanowią monolityczne podłoże pod cały budynek. Zazwyczaj kosztują nieco drożej, choć nie zawsze. Wszystko zależy od rodzaju płyty, który mamy zaprojektowany. Płyta fundamentowa to zbrojone krzyżowo w dwóch warstwach podłoże pod cały budynek, o grubości zazwyczaj 30-40 cm.

Konstruktorzy projektują różne rodzaje płyt, m.in.

• płyta bezpośrednio na gruncie, bez konieczności wylewania chudego betonu;
• płyta na chudym betonie,
• płyta z termoizolacją pod płytą (tzw. ciepła płyta), czyli zazwyczaj styrodurem XPS, którego koszt jest znaczny,
• płyta z rozprowadzonym ogrzewaniem podłogowym. Jest to rozwiązanie mocno wątpliwe, gdyż płyta jest częścią konstrukcyjną budynku. W przypadku jakiejkolwiek awarii instalacji hydraulicznej konieczne jest naruszenie konstrukcji budynku. Instalacje powinny być tak prowadzone, aby ich ewentualna naprawa mogła odbyć się bez konieczności ingerencji w konstrukcję. Tradycyjnie ogrzewanie i inne instalacje układa się w warstwach posadzkowych, gdzie dostęp do nich mamy bez naruszania konstrukcji budynku,
• płyta na tzw. poduszce piaskowej. Jest to rozwiązanie przy gruntach nienośnych, np. nasypowych, gdzie nie jest konieczne wybranie całości nasypu, a jedynie jego części. Rozwiązanie jednak rzadko stosowane przez konstruktorów, choć tańsze niż wymiana gruntu na dużej głębokości.

 

Zaleca się wylewanie płyty z betonu o klasy wodoodporności W8.