Ściany fundamentowe i ich izolacja

Ściany fundamentowe, są to ściany stosowane w przypadku ław fundamentowych (czasem przy płytach, które nie sposób wykonać na odpowiednio wysokim poziomie terenu). Zazwyczaj ściana fundamentowa sięga do warstwy poziomu góry chudziaka podposadzkowego, a więc podlega późniejszemu zakryciu piaskiem. Ściany fundamentowe mogą pełnić funkcję ściany piwnicy. W przypadku wysokich ścian fundamentowych (powyżej 1m), konieczne może być zastosowanie wieńca żelbetowego u ich szczytu. Stosuje się trzy rodzaje ścian fundamentowych:

• ściana fundamentowa z bloczka betonowego, murowana na zaprawie cementowej. Jest to najpopularniejsze i najtańsze rozwiązanie,
• ściana fundamentowa żelbetowa, rozwiązanie dużo droższe, rzadko stosowane w budownictwie jednorodzinnym. Konieczne jest wykonanie szalunków, montaż zbrojenia, wylania betonu przy pomocy pompy do betonu,
• ściana fundamentowa z pustaków szalunkowych, rozwiązanie rzadko stosowane, polega na wymurowaniu szalunkowych pustaków, z jednoczesnym umieszczeniem zbrojenia (jego ilość jest mniejsza niż przy ścianie żelbetowej), a następnie zalanie betonem przy pomocy pompy do betonu. Przy tym rozwiązaniu nie ma konieczności wypożyczania szalunków, ich montażu, rozbiórki i czyszczenia.

 

Hydro- i termoizolacja ścian fundamentowych. Ściany fundamentowe muszą odpowiednio być zabezpieczane przed zawilgoceniem. Niewłaściwe wykonanie tej czynności może prowadzić do dostawania się wilgoci do budynku. Dostosowanie metody wykonania izolacji ścian fundamentowych zależy od terenu, na którym stawiamy budynek. Należy bezwzględnie pamiętać o wykonaniu izolacji poziomej, pomiędzy ścianą, a ławą fundamentową. Można to wykonać przykładowo przy użyciu papy.

 

Hydroizolację pionową można podzielić na następujące rodzaje:

• hydroizolacja typu lekkiego, czyli najczęściej stosowana w budownictwie jednorodzinnym, jednocześnie najtańsza forma zabezpieczenia, stosowana w miejscach, gdzie poziom wód gruntowych nie sięga ścian fundamentowych. Jest to izolacja z masy asfaltowo-kauczukowej, nakładana zazwyczaj w dwóch warstwach. Stosuje się ją przy dobrych – przepuszczalnych gruntach,
• hydroizolacja typu średniego, izolacja stosowana często w przypadku piwnic, terenów, gdzie wody gruntowe podnoszą się do wyższego poziomu, ale nie występują na stałe na poziomie ścian fundamentowych. Jest to izolacja, którą wykonuje się z użyciem pap, lepików i folii, często wykonuje się przy okazji drenaż,
• hydroizolacja typu ciężkiego, stosuje się ją, w przypadku gruntów, gdzie poziom wód gruntowych stale sięga powyżej poziomu ścian fundamentowych. Najczęstszym materiałem stosowanym są dwuskładnikowe masy bitumiczne, stosowane grubowarstwowo. Często na łączeniu ściany fundamentowej stosuje się fasetę. Takie rozwiązanie jest stosunkowo drogie.

 

Termoizolacja ścian fundamentowych to izolacja, którą najczęściej wykonuje się przy użyciu styropianów fundamentowych (tzw. AQUA). Polega na przytwierdzeniu płyt styropianowych z zewnętrznej strony zewnętrznych ścian fundamentowych (obrysu budynku). Standardowa grubość to 15 cm. Zdarza się, że projektanci zalecają zastosowanie styroduru XPS, jednak jest to rozwiązanie droższe i w zupełności zbędne. Spotyka się czasem projekty, gdzie styropian jest zaprojektowany również na wewnętrznych ścianach, nie ma to jednak sensu termicznego, gdyż pod budynek nie ma prawa wejść mróz.

Ściany fundamentowe od zewnątrz zazwyczaj zabezpiecza się przed zasypaniem przy pomocy grubej folii lub folii kubełkowej.